‘Ik voel me niet thuis in de verslavingszorg, maar ik heb wel hulp nodig!’ Dat is de tekst die ik vaak hoor bij de mensen die ik help.  Ik heb dat zelf ook zo ervaren toen mijn reis begon in 2016.

Ik dacht bij verslaving aan een ‘alcoholist’ die heel veel dronk en alles dreigde kwijt te raken. Ik moet zeggen dat ik me niet kon identificeren met dit ‘stereotype’. Ik had een leuke baan, een fijn huis en liefdevolle relatie. Ik had voldoende sociale contacten en was een echte ‘gezelligheids-drinker’.

Ja… Zo gezellig dat het vrijwel al-tijd teveel was. Ik had een soort onrust in me omtrent alcohol dat maakte dat ik nooit kon stoppen. Als er een feestje was, was ik er en het liefst gingen we nooit meer naar huis. Vooral in het weekend baalde ik van mezelf en ik ontdekte dat dit een vicieuze cirkel was. 

Misschien ben jij wel wat minder beschikbaar voor je kids, en zou je dat anders willen. Misschien ben jij het zat om altijd het licht uit te doen op een feestje omdat dat wijntje bepaalt dat je ‘nog niet naar huis gaat’. 

Misschien is voor jou ‘me-time’ met een fles wijn, maar wil je daar vanaf.

Ben je klaar om all-in te gaan?